Spóźnieni wchodzimy
w skórę czasu
mieszkamy w niej przez
ułamek wieczności
Rozciągamy jej warstwy
Czując chropowaty
aksamit oczu
Widzimy swój
własny obcy cień
Boimy się go
Istniejemy tylko
w pustych przestrzeniach
godzin
Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.